Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych.
Państwowe Przedsiębiorstwo Użyteczności Publicznej.
Odbieramy wszystkie odpady promieniotwórcze wytworzone na terenie Polski. Odbioru możemy dokonać zarówno w siedzibie ZUOP w Otwocku, jak i bezpośrednio u klienta.
Wszystkie odpady dostarczane do ZUOP trafiają do magazynów ZUOP, gdzie oczekują na etap przetwarzania i przygotowania do dalszego przechwywania lub składowania.
Wszystkie odpady promieniotwórcze dostarczone do ZUOP poddawane są procesom przetwarzania, którego celem jest przygotowanie odpadów do składowania.
Wszystkie odpady kierowane do Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych w Różanie poddawane są szczegółowej kontroli.
Jedyne w Polsce Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych znajduje się w Różanie (powiat makowski), około 90 km od Warszawy.
ZUOP zajmuje się transportem odpadów promieniotwórczych, posiadając kierowców z uprawnieniami ADR z wieloletnim doświadczeniem.
Problem unieszkodliwiania odpadów promieniotwórczych powstał w Polsce w 1958 roku, z chwilą uruchomienia w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku koło Otwocka pierwszego badawczego reaktora jądrowego EWA. W roku 1960 powstaje w ramach Instytutu Badań Jądrowych Centrala Odpadów Promieniotwórczych, a także rozpoczynają się poszukiwania lokalizacji składowiska, zwanego w tamtych czasach Centralną Składnicą Odpadów Promietniowróczych. | W roku 1961 Centralna Składnica Odpadów Promieniotwórczych zlokalizowana zostaje na terenie dawnego fortu wojskowego w Różanie. Jej ekspoatacja rozpoczyna się w tym samym roku. Rozpoczęto także intensywne prace nad wdrożeniam pełnej technologii unieszkodliwiania odpadów, obejmującej redukcję ich objętości i procesy zestalania, pozwalającej na przekształcanie odpadów w formę dogodną do bezpiecznego transportu i długotrwałego składowania. |
Uruchomiono nową instalację do zestalania koncentratów promieniotwórczychw asfalcie.
Opracowano i wdrożono technologię oczyszczania ciekłych odpadów promieniotwórczych metodą sorpcji na mieszaninie syntetycznych sorbentów nieorganicznych.
Uruchomiono instalację prasowania odpadów stałych, która jest wykorzystywana do dnia dzisiejszego.
Rozpoczęto unieszkodliwianie źródeł radowych. Zużyte źródła radowe zatapiane są w ampułce szklanej i umieszczane w mosiężnej gilzie. Gilza jest następnie hermetycznie zamykana w zasobniku ze stali nierdzewnej, który wkładany jest do ołowianego pojemnika. Pojemnik ten jest ostatecznie umieszczany w obudowie ze stali zwykłej i zalewany betonem, następnie obudowa zamykana jest pokrywą i zaspawana.
Uruchomiono instalację do unieszkodliwiania czujek dymu polegającą na ich demontażu, kontroli i kierowaniu na odpady samych źródeł (Am-241, Pu-239 i Pu-238). Redukcja objętości tej technologi wyniosi min. 95%.
W ramach pomocy technicznej Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej uruchomiono nową instalację do zestalania odpadów z wykorzystaniem cementu jako materiału wiążącego. Technologia zestalania polega na wymieszaniu odpadów promieniotwórczych w odpowiedniej proporcji ze specjalną mieszanką cementu z dodatkami polepszającymi właściwości produktów zestalania.
Uruchomiono nową instalację wyparną do zatężania odpadów ciekłych. Aktywność destylatu może być nawet 105 razy mniejsza niż aktywność ścieku wyjściowego.W procesie wyparnym usuwane są również zanieczyszczenia typu chemicznego (np. metale ciężkie).
Zakład otrzymuje z budżetu państwa dotację podmiotową na postępowanie z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym oraz na odbiór, transport, przetwarzanie, przechowywanie i składowanie materiałów jądrowych, źródeł i innych substancji promieniotwórczych - zgodnie z art. 119 ust.1 Ustawy Prawo atomowe z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1941). |
Przepisem wykonawczym (do art. 120 ust. 2. ustawy Prawo atomowe) jest rozporządzenie Ministra Klimatu w sprawie dotacji podmiotowej i celowej, opłat oraz zawartości rocznego planu finansowo-rzeczowego Państwowego Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej - ,,Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych z dnia 18 września 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1624). |